Czym jest termowizja?

Czym jest termowizja?

Autorem artykułu jest pacman82

Termowizja to dziedzina coraz częściej wykorzystywana z uwagi na coraz liczniejsze zastosowanie. Istnieje szereg dziedzin życia gdzie możemy się spotkać z termowizją. Przyjrzyjmy się zatem czym jest termowizja i dlaczego okazuje się niezbędna w pewnych czynnościach.

Jak doskonale wiadomo każde ciało, którego temperatura przekracza zero stopni wydaje promieniowa widoczne w podczerwieni. Rodzaj owego promieniowania jest zależny od kilku czynników takich jak choćby powierzchnia czy temperatura ciała. Zatem specjalistyczna aparatura termowizyjna to swego rodzaju telewizja, która pozwala nam dojrzeć zakres promieniowania. Aby ów obraz obejrzeć należy zarejestrować poprzez specjalistyczną kamerę promieniowanie, które jest emitowane przez obiekt. W dalszym etapie tworzy się mapa temperatur. Można śmiało rzecz iż termowizja to niejako termometr, dzięki któremu możemy mierzyć temperaturę bez ingerencji w obiekty.

Termowizja używana jest w wielu miejscach, przede wszystkim sprawdza się takie elementy jak wady technologiczne budynków (docieplenie czy zawilgocenie obiektów), instalacje rurowe w obiektach i wykrywanie miejsc nieszczelnych, izolacje kotłów, kanałów i tym podobnych. Termowizja ma dodatkowo zastosowanie np. podczas pożarów, gdzie pozwala na lokalizację centrum ognia oraz w medycynie przy rozpoznawaniu stanu osoby chorej.

Najczęściej spotykamy badania termowizyjne podczas ustalania stopnia izolacyjności cieplnej budynku. Proces ten przeprowadzany jest przed dociepleniem budynku, po czym kiedy owa instalacja zostanie wykonana sprawdza się poprawność przeprowadzonej operacji i pozwala na dokonanie niezbędnych poprawek, by ciepło nie „uciekało” z pomieszczeń.

Najtrudniejszym procesem dla termowizji jest ocena stanu rur. W tym wypadku termowizja jest nieoceniona, pozwala na dokładne zbadanie stanu rur. Przydaje się szczególnie w momencie wielkich awarii, dzięki temu szybko udaje się zlokalizować źródło awarii i skuteczną naprawę.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Kuchnia dziś i wczoraj

Kuchnia dziś i wczoraj

Autorem artykułu jest Li Li

Piękny dom to piękne pomieszczenia, które się w nim znajdują. W niektórych z tych pomieszczeń przebywamy częściej niż w pozostałych. Bez wątpienia należy do nich kuchnia. Jest ona bardzo ważna.

W kuchni przygotowujemy posiłki a także w kuchni najczęściej przebywamy. Jest tak za sprawą tego iż już od dawna było to miejsce gdzie gromadzili się wszyscy domownicy i wspólnie spożywali posiłek. Często było to spowodowane tym iż w domu nie było jadalni a kuchnia ją zastępowała. To właśnie tutaj przy stole odbywały się rozmowy rodzinne, gdzie każdy z domowników brał w nich udział. Było to często jedyne miejsce i okazja by spotkać się z całą rodziną. Stąd też kuchnia nabrała znaczenia niepowtarzanego. Niestety tradycja, która kiedyś była przestrzegana współcześnie przechodzi w zapomnienie. Dziś rzadko zdarza się by cała rodzina wspólnie jadła posiłek przy jednym stole. W dobie szalonego rozwoju zapominamy o czynnościach, rzeczach, czasem o osobach dla nas ważnych. Zapominamy też o tym że właśnie te czynności tak naprawdę scalają rodzinę i pomagają jej przetrwać w całości. Dlatego powinniśmy się na chwile zatrzymać i odpowiedzieć sobie na pytanie, co jest dla nas najważniejsze.

Zasadniczo w każdej kuchni znajduje się wiele sprzętów kuchennych pomocnych w przygotowaniu i spożywaniu posiłków. W kuchni tradycyjnej jest przede wszystkim kuchenka elektryczna czy gazowa, zastąpiona piecem kaflowym. Obecnie wiele osób nie wie lub nie pamięta czym był, jak wyglądał i do czego służył taki piec. Wykorzystywało się go do pieczenia, gotowania czy podgrzania posiłku. Było to nie lada zadanie. Bowiem przed wykonaniem tych czynności należało najpierw zapalić w piecu i pilnować by ogień nie zgasł. Drugim równie istotnym urządzeniem kuchennym jest lodówka, której rola jest również niezwykle istotna. Dzięki niej można przechowywać żywność – oczywiście nie zbyt długo - bez obawy ze się popsuje pod wpływem wysokiej temperatury. Dawniej rolę dzisiejszej lodówki pełniły beczki, do których wkładano żywność i zasalano co zapobiegało szybkiemu psuciu jedzenia. Z kolei produkty, które nie nadawały się do tego typu przechowania suszono, co także chroniło je przed szybkim zepsuciem. Obecnie w niezwykle łatwy sposób można przechowywać żywność, która na długo pozostanie świeża. W żadnym gospodarstwie domowym nie może zabraknąć ważnych i użytecznych przedmiotów takich jak garnki, patelnie, szkło, sztućce, formy do pieczenia czy ceramiki. Dziś niewyobrażalne jest funkcjonowanie bez tych akcesoriów. Dlatego przy zakupie zadbajmy o każdy szczegół , drobiazg by w kuchni panowała miła atmosfera, co z pewnością zapewni dobry wybór i wystrój jej wnętrza.

---

Zobacz:
- system centralnego odkurzania
- restauracje Kraków

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Zakładanie inspektów

Zakładanie inspektów

Autorem artykułu jest REX

Wiele roślin uprawia się z nasion, siejąc je wprost do gruntu. Istnieją jednak takie rośliny, które mają długi okres wegetacji. Rozsada to inaczej młode rośliny wyhodowane z nasion w inspektach, szklarniach lub na rozsadnikach, przeznaczone do wysadzenia na stałe.

W marcu zakładamy inspekty do produkcji rozsady. Wybieramy pod nie miejsce możliwie dobrze nasłonecznione. Inspektom jednospadowym nadajemy kierunek wschód – zachód ustawiając niższy blok na południe. Dzięki temu będą miały wystawę południową, zapewniającą roślinom najlepsze warunki świetlne i cieplne. Skrzyniom, dwuspadowym, tzw. belgijkom nadajemy kierunek północ – południe, co zapewnia oknom wystawę wschodnią i zachodnią. Skrzynie inspektowe należy 7 – 10 dni przed zakładaniem inspektów zdezynfekować, co w znacznej mierze chroni uprawiane w nich rośliny przez porażanie przez choroby i szkodniki. Również ziemię do uprawy rozsad należy co najmniej 10 dni przed jej użyciem zdezynfekować.

Pod skrzynię jednospadową wytaczamy prostokąt dłuższy i szerszy o 80 cm od jej wymiarów. Na wytyczonym prostokącie układamy warstwami dobrze zagrzany nawóz lub inny materiał grzejny roztrząsając go równomiernie i uklepując widłami każdą nałożoną warstwę. Podkładu nie należy udeptywać, dlatego układamy go odcinkami. Grubość podkładu w inspekcie zakładanym w marcu powinna wynosić 20 – 40 cm. Na ułożonym podkładzie ustawiamy skrzynię. Dokładnie, poziomo ustawioną skrzynię wypełniamy po sam brzeg materiałem grzejnym i nakrywamy oknami, po czym robimy obkład podwyższając wystający poza skrzynię podkład do górnej krawędzi skrzyni przykrywami ją matami. Ostygły wskutek przerzucania materiał grzejny po kilku dniach powinien się ponownie zagrzać; wskazuje na to zapocenie się szyb i wydobywająca się po uniesieniu okien para wodna. Skrzynie inspektowe, również belgijki, można także ustawiać nad rowem głębokości 20 – 30 cm i wypełnić je wraz z rowem po brzegi materiałem grzejnym. Można zrobić również cieplny obkład albo zabezpieczyć wystające nad rowem boki skrzyni wałem z ziemi wybranej z rowu. Z tak zakładanymi inspektami postępujemy tak samo jak ze skrzyniami napowierzchniowymi.

Pewne znaczenie mają także inspekty zimne, którym daje się tylko obkład z ciepłego obornika, nakrywa oknami i na noc matami.

Gdy tylko podkład w skrzyni się zagrzeje, zwykle po 2 – 3 dniach, zdejmujemy okna i nawóz w skrzyni dokładnie udeptujemy aż opadnie do dolnego kantu skrzyni, przy czym ewentualne nierówności w podkładzie wyrównujemy przez dodatek świeżego nawozu. Udeptanie ma na celu zahamowanie zbyt silnego nagrzania się nawozu. Jeżeli jednak podkład zbyt długo się nie zagrzewa, należy zbadać przyczynę. Jeżeli jest zbyt wilgotny, trzeba zagrzebać pod każdym oknem kilka silnie rozgrzanych kamieni albo kawałków niegaszonego wapna, jeżeli jest zbyt suchy, wlać pod każde okno wiadro wrzątku; jeżeli jest zbyt silnie ubitym odpowiednio go rozluźnić. Na udeptany podkład wskazane jest dać cienką warstwę izolacyjną liści, na którą nasypuje się przygotowaną w październiku, a teraz dokładnie przesianą ziemie.

Grubość warstwy ziemi do siewu powinna wynosić 10 – 12 cm, a do pikowania 18 – 20 cm. Od powierzchni ziemi do górnego kantu niższego boku skrzyni powinno być 8 – 10 cm wolnej przestrzeni, która będzie się powiększać w miarę rozkładania się , a tym samym opadania podkładu. W nakrytym matami i oknami inspekcie ziemia powinna się po 2-3 dniach ogrzać, wtedy wyrównujemy jej powierzchnię i starannie grabimy.

---

http://abcogrodnika.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Wyposażamy nasz domowy warsztat.

Wyposażamy nasz domowy warsztat.

Autorem artykułu jest Mara

Inspiracją do napisania tego artykułu były słowa mojej znajomej „Wiesz przydałby mi się taki mąż do wynajęcia, bo woda kapie z kranu, kontakt do wymiany, a fachowcy tyle kasują, że głowa boli”. Fakt sam często przeszukuję Internet za jakąś poradą.

Pierwszą rzeczą jaką powinniśmy zrobić zanim przystąpimy do drobnych napraw domowych, jest podstawowe wyposażenie naszego warsztatu. Oczywiście nie musimy kupować wszystkiego od razu. Życie i czas pokaże co nam będzie potrzebne i wtedy dokupimy brakujące nam narzędzia.

Uwierzcie po kilku latach Wasz warsztat będzie dość pokaźny, i jeśli będziecie zmuszeni jednak skorzystać z usługi „fachowca” dość często okaże się, że będzie pożyczał narzędzia od Was. Bo nagle okaże się, że tego nie ma, tego zapomniał, a tamto mu się popsuło. Jeśli zdecydujecie się już udostępnić swoje narzędzia oczywiście nie chodzi mi o wkrętak czy kombinerki, ale o jakieś elektronarzędzia uprzedźcie go, że potrącicie mu z wynagrodzenia na amortyzację waszego sprzętu.

Nie miejcie żadnych skrupułów ponieważ często w trakcie zakupów elektronarzędzi będziecie kierować się ceną i jakość tych narzędzi będzie dożo niższa niż narzędzi wykorzystywanych do celów zarobkowych, i wasza np. wiertarka udarowa nie wytrzyma tego remontu. Na podstawowy zestaw narzędzi nie powinniśmy wydać więcej jak 300,00 zł. W składzie takiego zestawu powinny znaleźć się takie narzędzia jak: wiertarka, kątówka, lutownica, wkrętaki, kombinerki, obcinaczki, zestaw kluczy, klucz francuski, młotek, poziomnica, szpachelka, piłka do drewna i metalu.

W marketach można nabyć zestaw wkrętów, śrubek i kołków po 10,00 zł. Pozostało dokupić jeszcze izolację, teflon lub pakuły osobiście jestem zwolennikiem pakuł, ale teflon jest wygodniejszy w użyciu. Mając taki zestaw narzędzi spokojnie usuniemy wiele usterek w naszym domu.

---

Złota rączka

Zapraszam na swojego Wszystko modzie i zdrowiu

http://naprawydomowe.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Cele cięcia drzew i krzewów owocowych

Cele cięcia drzew i krzewów owocowych

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

W artykule chcę przedstawić cele i zalety cięcia drzew i krzwów owocowych. Wsród celów wyróżniamy cel estetycznyoraz cel kształtowania i uzyskiwania coraz lepszych zbiorów.

Hodowcy z całego świata otrzymują i przekazują sadownikom coraz lepsze, piękniejsze i plenniejsze odmiany. Aby w pełni wykorzystać wszystkie zalety odmian sadownicy praktycyopracowali oprócz róznych zabiegów pielęgnacyjnych metody cięcia odpowiadające niżej wymienionym celom:

- uzyskanie poprzez formowanie i cięcie, rozmiarów i kształtówkoron ułatwiajacych ich pielęgnację oraz przeprowadzenie zbioru owoców,

- rozluźnienie koron, aby światło słoneczne docierało do kazdej gałęzi również wewnątrz korony. Z tego względu to cięcie nazwano przświetleniem. Prześwietlanie korony stwarza warunki nie sprzyjające rozwojowi niektórych grzybów chorobotwórczych, które lubią mrok i wilgoć.

-cel sanitarny: usuwanie chorych gałęzi a nawet jedynie samej chorej kory ogranicza rozprzestrzenianie chorób, pozwala drzewu zagoić rany.

- cięcie jest konieczne aby owoce były duże, smaczne i dobrze wybarwione. Drobne jabłka (poniżej 120 g) są na ogół niezbyt smaczne, bez aromatu. Owoce jabłoni nie ciętej osiągają zaledwie 50-80 g, a wiele z nich jeszcze mniejszą. Drobnieniem owoców, na brak cięcia reagują także grusze, brzoskwinie i śliwy.

- coroczne regularne owocowanie: mając na działce jabłoń odmiany James Grieve można się cieszyć jej corocznym owocowaniem. Podobnie co roku owocuje grusza Konferencja. Niestety nie wszystkie odmiany są tak dla nas łaskawe. Nie cięte drzewa odmian: Inflanckiej (Papierówki), Fantazji, Landsberskiej, Gloster i wielu innych owocują naprzemiennie wydając mnóstwo drobnych jabłek w jednym roku i zaledwie kilka w roku następnym. Drzewa cięte regularnie mają skłonnośc do owocowania corocznego.

- odmładzanie: drzewa i krzewy owocowe podobnie jak wszystkie organizmy żywe, przechodzą w swoim życiu fazę młodości, dojrzewania, płodności, starzenia się i śmierci. Taki sam cykl rozwojowy przechodzą ich pędy, toteż im większy udział w koronie mają młode pędy, tym produktywniejsza jest roślina. Cięcie, które wpływa na wydawanie nowych pędów, odmładza drzewa i krzewy, wydłuża okres ich produktywności i opóźnia proces starzenia.

---

Autor Czesław Rogala

czeslawrogala110@gmail.com

http://ogrodrekreacja.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Narzędzia i technika cięcia

Narzędzia i technika cięcia

Autorem artykułu jest Czesław Rogala

W artykule przedstawiam podstawowe narzędzia do cięcia i prześwietlania koron drzew i krzewów owocowych. Stosując te narzędziado każdego wymagana jest inna technika cięcia.

Podstawowymi narzędziami do cięcia drzew i krzewów owocowych są sekatory i piłki ogrodnicze. W handlu znajdują się sekatory zwykłe i oburęczne. Działanie ich podobne jest do nozyc z tym , że jedno ostrze jest lekko zagięte co zapobiega wysuwaniu się ciętego pędu. Sekatorem zwykłym można odcinać pędy i drobne gałązki o średniey nie przekraczającej 2 cm. Sekator oburęczny ma przedłużone uchwyty co pozwala ciąć również grubsze gałęzie, jak piłą. Jest to narzędzie bardzo praktyczne, ponieważ nie wymaga dużego wysiłku, a samo cięcie trwa znacznie krócej.

Grubsze gałęzie i konary odcinamy piłą ogrodniczą z pałąkiem lub bez pałąka, zwaną "lisi ogon", którą pracuje się najwygodniej. Nową piłę należy dać do naostrzenia w zakładzie stolarskim lub ślusarskim. Najlepiej jest kupić piłę lub sekator renomowanej firmy, gdyż dobre narzędzie ułatwia pracę i zapewnia właściwe wykonanie zabiegu. Odpiłowując grube konary nie należy ciąć za blisko pnia, gdyż pozostałaby za duża, trudnogojąca się rana. Za daleko również nie można odcinać konarów bo pozostałby sęk zasychający i butwiejący. Najlepiej ciąć nieco skośnie, nad przynasadowym zgrubieniem gałęzi zwaną obrączką. Usuwaną gałąź należy podtrzymywać ręką podczas cięcia, w przeciwnym razie oderwie się wraz z paskiem kory pnia. Konar pod swoim ciężarem odchyla się tworząc szparę ułatwiającą piłowanie. Ewentualnie przy bardzo grubym i ciężkim konarze odcinamy go dwoma etapami: najpierw w półmetrowej odległości od pnia, a następnie pozostałą część konara.

Odcinając drobne gałązki pozostawia się niekiedy czop, z którego wyrosną nowe pędy. Najlepiej jest ciąć drzewa w dni such i słoneczne. Dla zapobieżenia infekcji przez grzyby i bakterie wszystkie większe rany po usuniętych gałęziach należy posmarować niezwłocznie specjalnymi preparatami. W sklepach ogrodniczych dostępne są Funaben 03PA, Dendromal 3PA, Nectec 03PA i inne. Bardzo skutecznie zabezpiecza ranę biała farba emulsyjna z dodatkiem 2% Miedzianu lub 2% Topsinu. Obydwa preparaty są w sprzedaży w sklepach ogrodniczych. Pamiętajmy o dokładnym wymieszaniu preparatów z farbą.

---

Autor Czesław Rogala

czeslawrogala110@gmail.com

http://ogrodrekreacja.blogspot.com

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Żaluzje okienne zamiast zasłon

Żaluzje okienne zamiast zasłon

Autorem artykułu jest Paweł Gniadek


Żaluzje okienne są bardzo przydatne, szczególnie w lecie. W sklepach dostępne są rózne rodzaje żaluzji do okien. Mamy do wyboru pionowe i poziome, ale co ciekawe, róznią się one sposobem montarzu.
W nowoczesnych mieszkaniach już odchodzi się od zakładania firan i zasłon. Ich rolę przejmują żaluzje okienne, które znacznie lepiej oddają nowoczesny charakter pomieszczenia. Ale trzeba wiedzieć, że tego rodzaju zasłony okienne wcale nie są nowością.
Żaluzje poziome były modne w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Jednakże stosowane w nich rozwiązania oraz mechanizm sprawiały, że żaluzje dość szybko się psuły - wyginały się, a system ich ściągania i rozwijania szybko zawodził.
Nowoczesne żaluzje poziome uważa się za jedne z najtańszych elementów dekoracji okiennej, które chronią nie tylko przed spojrzeniami wścibskich sąsiadów, ale również przed promieniowaniem słonecznym. Umożliwiają bowiem kontrolowanie ilości wpadającego światła, przy jednoczesnym zachowaniu kontaktu z otoczeniem. By słońce wpadające od mieszkania nie raziło wcale nie trzeba ich opuszczać, jak w przypadku rolet.
Wśród żaluzji poziomych wyróżnić można żaluzje montowane między szybami. Tego typu rozwiązania przeznaczone są przede wszystkim do okien starszego typu, w których istnieje możliwość rozkręcania. Wymagają one jednak wiercenia, przez co nie są chętnie stosowane.
Większą popularnością cieszą się żaluzje naokienne (nawierzchniowe). Przeznaczone są przede wszystkim dla okien z zespolonymi szybami, bowiem montowane są po wewnętrznej stronie okien - w środku pomieszczenia.
Poza tradycyjnymi żaluzjami poziomymi, dostępne są także żaluzje pionowe (verticale), które znajdują zastosowanie przede wszystkim w pomieszczeniach biurowych.
---
Paweł

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl